بیچاره
گاهی اوقات ممکن بود به خودم شک می کردم واسه یه لحظه فکرمی کردم که اشتباه میکنم
چقدر زجرآور بود چقدر احساس استیصال می کردم وچقدر حسم پناهگاه خوبی بود برای
وجدان خوابیده خیلی ها. همیشه اینجوریه خیلی جاها آدما برای اینکه خودشونو موجه نشون
بدن یااحساس گناهی نکنن( که شاید انجامشم ندادن ) می خوان بهت بقبولونن که تو اشتباه میکنی
و بعدا از کارت پشیمون میشی. اینا آدمای بیچاره ای هستن که همیشه گدایی اشتباهات منو تورو میکنن
آدمای ترسویی که پشت سرت هم حرف میزنن .اینا تشنه آرامش واطمینانن ولی افسوس که هرگزبهش نمیرسن
اگه اینارو بشناسی اونوقت می تونی مثل من داد بزنی: من بزرگ خیلی خیلی خیلی خیلی مطمئنه و اصلا
پشیمون نمیشه
من خدای را بر چشمان خویش می بینم